Vaders…

Wanneer één vader overlijdt, overlijden er meerdere vaders. 

Wat ik daarmee bedoel is dat elk kind een andere beeld van zijn of haar vader heeft, door de ervaringen die er ten aanzien van de vader zijn. 

Elk kind heeft een andere vader
En dat wil niet zeggen dat het biologisch andere vader zijn, maar wel emotioneel.
Als oudste kind in het gezin heb je wellicht een zoekende, jonge, strenge of afwezige man gekend.
Als jongste kind ken je misschien een lossere, relaxtere, vermoeide of juist betrokken man als vader.

Elk kind binnen een gezin heeft een andere herinnering aan de vader. De relatie was misschien met het ene kind ook beter dan met het andere.

“Nee, zo was onze vader zéker niet!”

Na het overlijden van een vader komen de verschillende belevingen naar boven. Dat kan behoorlijke spanning opleveren in de relatie tussen broers en zussen.

Het is als broers en zussen belangrijk om naar elkaars belevingen te luisteren. Door samen de verbinding op te zoeken in de herinneringen.

Systemisch gezien is het belangrijk dat alle verhalen naast elkaar mogen bestaan. Want samen vertellen ze het geheel, maar geen enkel verhaal is dé waarheid.

Erkennen is niet hetzelfde als herkennen

Je hoeft je niet in elkaars verhaal te herkennen, maar het erkennen van de verschillende ervaringen, helpt het gezin om te rouwen. Enkele tips:

• Erken dat jouw verlies uniek is, ook al treur je samen met broers/zussen.
• Ieder kind heeft recht op zijn of haar eigen vaderbeeld.

• In gesprekken kan het helend zijn om verhalen te delen zonder oordeel: niet om de juiste versie te vinden, maar om samen het veelkleurige beeld van vader te zien.

Het bijzondere is dat al die verschillende beelden samen de volle mens laten zien die vader was. Jij draagt jouw stuk mee, je broer of zus weer een ander stuk. Als iedereen zijn herinneringen behoudt én erkent dat die mogen verschillen, blijft vader in zijn geheel aanwezig in het familiesysteem. 

Wil je hier meer over weten? Neem dan zeker even contact met me op!

Liefs,
Suzanne